اثرات مرکزی بکلوفن، ویگاباترین و میدازولام بر روی حرکات جهشی (saccadic) چشم در انسان

saccadic چشم که کنترل آن از اراده و اختیار شخص خارج است، یک روش نسبتا حساسی برای مطالعه و اندازه گیری اثرات بعضی داروهاست که بر روی سیستم عصبی مرکزی اثر می گذارد. هرچند که آناتومی و فیزیولوژی قسمت هایی از مغز که حرکات saccadic چشم را کنترل می کنند به خوبی شناخته شده است، ولی به فارماکولوژی حرکات saccadic چشم در انسان کمتر توجه شده است. هدف این تحقیق مطالعه بیشتر نقش رسپتورهای گابا-بنزودیازپین در شروع و کنترل حرکات saccadic است. برای این منظور آگونیست رسپتور gabab، بکلوفن (شل کننده عضلانی با اثرات مرکزی)، مهار کننده آنزیم گاباترانس آمیناز، ویگاباترین (داروی ضد صرع) و آگونیست بنزودیازپین، میدازولام (داروی ضد اضطراب و کمک بیهوشی) بکار گرفته شد. این مطالعه بر روی نه نفر داوطلب در بیمارستان bristol royal infirmary به صورت یک مطالعه دو سو کور انجام گرفت و با پلاسبو مقایسه گردید. در این مطالعه علاوه بر اندازه گیری ضربان قلب و فشار خون یک سری روانکاوی خود آزمون نیز از میزان alertness داوطلبین جهت مقایسه به عمل آمد. بکلوفن و ویگاباترین اثر معنی داری بر روی حرکات saccadic و خودآزمون های اضطراب، خمودی و هوشیاری نداشتند ولی میدازولام تغییرات معنی داری در سرعت پیک، شتاب اوج گیری و شتاب افت کننده حرکات saccadic، نسبت شتاب اوج گیری به شتاب افت کننده و saccadic error بوجود آورد. میدازولام همچنین بر میزان خمودی داوطلبین افزود و همزمان اضطراب و هوشیاری داوطلبین را کاهش داد. هیچ گونه تداخل اثر دارویی بین بکلوفن یا ویگاباترین با میدازولام مشاهده نگردید. این مطالعه بیانگر این است که رسپتور gabab نقشی در کنترل حرکات saccadic چشم ندارد و رسپتورهای gabaa که در ارتباط با رسپتورهای بنزودیازپین هستند نقش مهمتری دارند. عدم تاثیر ویگاباترین بر روی حرکات saccadic چشم غیر منتظره است و فاکتورهای فارماکوکینتیکی و فارماکودینامیکی ممکن است تاثیر گذار باشند. استفاده از آگونیست های انتخابی gabaa می تواند نقش این رسپتورها را در کنترل حرکات saccadic چشم روشن تر کند